Rękopis ten otrzymałam od Willarda V. Quine’a zimą 1986 roku, gdy podczas spotkania w Harvardzie poprosiłam go o kopię maszynopisu jego autobiografii, mającej się ukazać w poświęconym mu tomie „The Library of Living Philosophers”. Quine odparł, że nie ma już żadnej kopii maszynopisu, ma natomiast rękopis, ale bardzo brzydki i zapewne trudny do odczytania. Nie byłam pewna, czy wypada pozbawiać autora rękopisu, ale nie ukrywałam, że byłoby mi bardzo miło go posiadać.
W wyniku szczegółowej rewizji, jakiej poddano mnie i mój bagaż na warszawskim lotnisku, zatrzymano niemal wszystkie publikacje i rękopisy, które przywiozłam. Po kilkutygodniowych staraniach, popartych przez władze Uniwersytetu Warszawskiego, odzyskałam niektóre z nich. Był wśród nich rękopis Quine’a – niestety, bez kilku ostatnich stron.
Ofiarowuję go Bibliotece Wydziału Filozofii i Socjologii UW w nadziei, że lektura tego „brzydkiego” rekopisu znakomitego filozofa sprawi przyjemność także innym czytelnikom jego dzieł.
Barbara Stanosz
Warszawa, 6 stycznia 1998
W wyniku szczegółowej rewizji, jakiej poddano mnie i mój bagaż na warszawskim lotnisku, zatrzymano niemal wszystkie publikacje i rękopisy, które przywiozłam. Po kilkutygodniowych staraniach, popartych przez władze Uniwersytetu Warszawskiego, odzyskałam niektóre z nich. Był wśród nich rękopis Quine’a – niestety, bez kilku ostatnich stron.
Ofiarowuję go Bibliotece Wydziału Filozofii i Socjologii UW w nadziei, że lektura tego „brzydkiego” rekopisu znakomitego filozofa sprawi przyjemność także innym czytelnikom jego dzieł.
Barbara Stanosz
Warszawa, 6 stycznia 1998